horda
1horda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. hordardzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawne wojsko tatarskie lub koczowisko Tatarów; także zjednoczenie różnych ludów mongolskich i tureckich pod wodzą chana : {{/stl… …
2horda — hȏrda ž <G mn ā/ ī> DEFINICIJA 1. pov. jedan od administrativno vojnih oblika organizacije turkijskih i mongolskih naroda 2. pejor. a. osvajači, pljačkaši b. gomila ljudi [obična horda]; rulja 3. sociol. društvena zajednica ljudi na vrlo… …
3horda — sustantivo femenino 1. Uso/registro: elevado. Grupo de nómadas que forman una comunidad: Las hordas bárbaras irrumpieron en el Imperio Romano. 2. Uso/registro: elevado. Grupo de personas armadas que no pertenecen a un ejército regular: Las hordas …
4Horda — (türk.), so v.w. Orta …
5HORDA — Hunnorum Rex cum suis baptizarus, A. C. 529. Pantal. Chron …
6Horda — HORDA, an isle, in the parish of Burray, county of Orkney. It is one of the smaller isles, lying in the Pentland Frith, between South Ronaldshay and Swinna; and is about a mile in length and half a mile in breadth, affording pasturage to… …
7hôrda — ž 〈G mn ā/ ī〉 1. {{001f}}pov. jedan od administrativno vojnih oblika organizacije turkijskih i mongolskih naroda 2. {{001f}}pejor. a. {{001f}}osvajači, pljačkaši b. {{001f}}gomila ljudi; rulja [obična ∼] 3. {{001f}}sociol. društvena zajednica… …
8hordă — HÓRDĂ, horde, s.f. v. hoardă. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 …
9horda — s. f. 1. Tribo errante. 2. Bando indisciplinado; caterva …
10horda — (Del fr. horde, y este del mongol orda; cf. turco ordu, campamento militar). 1. f. Comunidad de salvajes nómadas. 2. Grupo de gente que obra sin disciplina y con violencia …
